İLMEK İLMEK TÜRKİSTAN

İnsanlar bu hayatta MUTLU olmak isterler. Aldığı kararlarda, çıktığı yollarda,  tercihlerinde mutluluğu ararlar. Ama nasıl mutlu olacağımızı, nereden başlayacağımızı  bilemeyiz ve fark etmeden yerimizde sayar, dururuz. Kimi zaman da vazgeçip bırakırız. 

Deneyimsel Öğreti der ki, ‘'İnsanın MUTLU olmasının yolu ÜRETİMİNDEN geçer’’.

Peki nedir ÜRETİM?

Üretim, olumlu yönde hareket halinde olmaktır. 

Nasıl ki hareket ettikçe vücuttan toksinler atılır vücut şifa bulursa, aynı şekilde kötü düşünceler de hareket ettikçe zihinden  atılır. Hareket vücudun şifası olduğu gibi  zihnin de şifasıdır.

Tıpkı bir bal arısı gibi. Bal arısı sürekli çalışır, hareket eder. Bir çiçekte polen bulamaz, diğerine gider, pes etmez. Hani derler ya; “Arı gibi çalışkan.” Üstelik bunu diğer arılardan bir beklenti içine girmeden yapar. “Bugün dinleneyim, biraz da siz çalışın demez. Kendi üstüne düşeni yapar, yük alarak devam eder hayatına.  Ne kadar uzun mesafe uçar, farklı çiçeklerden polen toplarsa balının şifası o kadar artar. İnsanlarda bir konuda ne kadar emek verirse o iş o kadar kaliteli ve sağlam olmasının sebebi aynıdır. 

Kovanda sıkı bir iş bölümü vardır. Kimi, gelen poleni kendi özüyle birleştirir. Kimi olan balı havalandırır, kimi de kovanı temizler, kimi işçi arıları doğurur. Bir bütünlük içerisinde hareket eder kovanın üyeleri. Tüm arılar yaşamlarını devam ettirebilmek çin üretim yapmaları gerektiğini bilirler. Ortak hedefleri için üretimde birleşir bal arıları.

İnsan da aynı bir arıdan deneyim transferi yaparak, hayatına Üretim kattığında MUTLULUĞU bulur. 

İnsan tüketerek mutlu olacağını zanneder. Aslında durum hiç de öyle değildir.

• Hangi arı çalışmadan sürekli dinlenmiş?
• Hangi arının balı kendiliğinden olmuş?

Hayat aslında bazı önemli yasaları gözümüzün önüne gizler. Ama bunları ancak irdeleyince görebiliriz.

Hayatta her şey hareket halindedir ve bir süreklilik vardır. Hareket yoksa kirlilik başlar.  Tıpkı akan suyun berrak, canlı, içilebilir olması; durgun  su birikintisinin ise bakteri, kir biriktirmesi gibi. 

Bizler de akan su gibi HAREKET ettikçe canlanmaya başlarız. Yapmamız gereken işler ya da hedeflediğimiz şeyler gözümüzde büyümez. Bir işi bitirir, diğer işe geçeriz. Hareket halinde olmak diğer harekete geçişi kolaylaştırır. Duran arabaya yön veremediğimiz gibi durağan vücutta yön almaz. 

Tüketim ise insanı cansızlaştırır. Tükettikçe mutlu olacağını zanneder insan ama işler hiç de öyle olmaz. 

• Her gün başka mekâna gidelim.
• Şimdi evde kim yemek yapacak? Dışarıda yiyelim.

Alışveriş yapmaktan dolabı dolar, taşar ama hala ne giyeceğini düşünür insan. Öyle söylenmemiş miydi bize? Alışveriş yap, ye, iç, gez, eğlen hayatın tadını çıkar. Bir daha mı geleceğiz dünyaya?

• Peki insan bunları yaptıkça mutlu olabiliyor mu? Yoksa bunları yaptığı halde mutsuz olan insanlar mı görüyoruz.
• Böyle hayatın tadı çıkıyor mu yoksa git gide bir şeylerin tadı daha fazla mı kaçıyor? 

Zamanı birkaç sene öncesine geriye alalım biraz. Dünyayı etkileyen salgın hastalık döneminde özgürce gezemediğimiz zamanlara dönelim. 

Arkadaşlarımızla her gün dışarıda yemek yiyemediğimiz, alışveriş yapamadığımız zamanlara. Ne hissetmiştik, ne zorluklar ile karşılaşmıştık?

“Ben bunlardan mı ibaretmişim? Gezme tozma, eğlenme, arkadaşlar olmayınca benden geriye bir şey kalmıyor mu yani?’’

Ne büyük sıkıntı, belki de sıkıntı diye düşündüğümüz inanların kendileriyle yüzleşmesiydi.

Belki de MUTLU olduğumuzu zannettiğimiz hayatın gerçekleriyle yüzleştik.

Peki ne yaptık?

Aslında çoğumuz o dönemde dibi gördükten sonra bir şeyler yapmaya başladık. hiç ekmek yapamayanlar çeşit çeşit ekmek yapmayı öğrendi. 

Börek yapamayan “Bari evdeyim, onu da öğreneyim.” dedi. 

Kazak örenler, müzik aleti çalmayı öğrenenler, resim yapmaya başlayanlar, bir türlü bitiremediği hatta başlayamadığı kitapları bitirenler…

Bizler bu hayatta ürettikçe mutlu oluruz, canlanırız.

Hiç hantal arı görüyor muyuz doğada? Ancak balın içine düşüp hareket edemediğinde hantallaşır arı, üzerine ağırlık çöker.

Bizler de hareket etmediğimizde ağırlık çöker üzerimize. Oturduğumuz yerden kalkmak istemeyiz. Kaslarımız hareketsiz kaldıkça güçsüzleşir. Biraz iş yaptığımızda çabucak yorulmaya başlarız. Vücudumuz da ona göre şekil almaya başlar. Gözlerimiz baygın bakmaya başlar, canlılığımız azalır. Ve uzun hareketsizlikler sonrasında harekete başlamamız da zorlaşır.  

Peki neden olur bu?

Biz durağan halde kaldığımızda da tüketime geçeriz aslında. Kendimizi gelişime yönelik zorlamadığımız her an, olanı tüketiriz. Biraz rahat edeyim diye düşünüp kendimizi dinlenmeye aldığımız her an… 

Mesela teknolojiyle beraber yaşantılarımızın geldiği noktaya baktığımızda aslında bunu rahatlıkla görebiliriz. Evlerimizde kullandığımız elektronik eşyalar  hayatlarımızı kolaylaştırdı belki. Ama diğer taraftan tüketimlerimizi de artırdı. Yediğimiz, içtiğimiz bir çok şeye ulaşabilir durumdayız ve hazıra alışmak uzun sürmedi. bu durum üretimde ki zamanımızı azaltmamıza sebep oldu. Gelişimimiz için daha çok üreteceğimiz yerlerde tüketimlerimiz artmış oldu. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki, ‘’Bu hayatta ilerleyemezsen mutlaka

gerilersin’’.

Peki bizler hangi yöndeyiz? İleri mi gidiyoruz, geri mi?

  ÜRETİME yönelik ne kadar zorluyoruz kendimizi?

• Hangi zayıf yönlerimizi GÜÇLENDİRMEYE çalışıyoruz?
• Gerçekten MUTLU olmak istiyor muyuz?

Biz yapamadıklarımızı yapabilir hale geldiğimizde hayatta güçlenmeye ve mutlu olmaya başlarız.  ÜRETİM bizim yapamadıklarımızı yapabilir hale gelmemizi sağlar. Aynı zamanda o konuda marifetimiz artmaya başlar. Marifet kazandıkça da daha kolay yapabilir duruma geliriz. Motivasyonumuz yükseli ve özgüvenimiz artar. 

Tıpkı bir bal arısının kovanın içinde bal yapacak yer kalmayınca yeni bir kovana geçmesi gibi. Gelişen bal arısı kabına sığmaz ve oradan taşar. Başka bal yapacak alanlar açarkendine.

Biz de hayatta kabımıza sığmadığımızda, kendimizi yeni alanlar açmaya zorladığımızda gelişmeye başlarız. Bu gelişim bizi MUTLU eder. ÜRETTİKÇE yeni yollar açılır insana.

Yeni yollar açmaya, kabına sığmayıp taşmaya, mutluluğu keşfetmeye var mısınız?

Tıpkı BAL ARISI gibi…

Kim Kimdir?

İlişkilerde Ustalık Nedir?

Başarı Psikolojisi Nedir?

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Nedir?