İLMEK İLMEK TÜRKİSTAN

Pusula, yüzyıllardır insanın hayatında önemli bir yer tutar.

Mesela göz gözü görmeyen bir fırtınada nereye gideceğini bilemeyen denizci için çok önemlidir ya da doğada yolunu kaybetmiş bir dağcı yolunu ararken. Tomruk ÜRETİMİNDE çalışan bir orman işçisinin yolunu bulması gerektiğinde de ihtiyaçtır.

Bir mühendis kıymetini bilir, uçsuz bucaksız arazilerde yolunu ararken... Çöldeki bir kervan sahibi yolunu bulmaya çalışırken... Bir denizaltı, göz alıcı maviliklerde kıtaları aşarken...

Pusula; yönünü bulmaya çalışanlar için olmazsa olmazdır, en önemli ihtiyaçtır.

Hayatın da bir pusulası vardır…

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki: “İz ve işaretleri okuyabilmek hayatın pusulası gibidir.”

Bazen insan, olan olayların onu nereye götüreceğini kestiremez. Bazen çıkmazda hisseder, hayatında belirsizlikler olan bir dönem olur.

Böyle durumlarda iz ve işaretleri okuyabilmek insana destek sağlar...

Karanlık bir ormanda yolunu aydınlatan el feneri gibi ya da bilmediği bir yolda yol gösterici tabela gibidir işaretleri okuyabilmek...

İnsan, iz ve işaretleri okuyabildiğinde hayat kalitesi artar, problemlerini yönetebilmeye başlar. İşaretleri okuyabildiğinde hayatında doğru kararları alabilir, yolunu bulabilir hale gelir. İşaretleri okuyamadığında uzun süre karanlık bir yolda öngörüsü olmadan ilerlemeye çalışır.

Okuyabildiği her işaret, olacak olan olaylara ona bir yol gösterir. Hayatta yaşayacağımız her olay olmadan önce işaretini gönderir.

Ancak bu işaretleri okuyabilen daha öngörülü olur ve rotasını doğru şekilde belirler.

Doğada da öyle değil midir?

                           

Mesela sürgün veren filizler, dallarda beliren tomurcuklar baharın habercisidir. Bulutların görünümündeki değişiklik, kar yağabileceğini anlatır. Bize tedbir alma imkanı sağlar. Ya da kuşların ve sincapların yuvalarına daha fazla yemek taşımaya başlaması, karın habercisidir.

Rüzgarın estiği yön, bir denizciye havanın nasıl olacağının işaretini verir. Denizci de ona göre tedbirini alır.

Göçmen kuşlar güneye göç ediyorsa kışın habercisidir. Gökyüzünde yıldızlar çok sayıda ve ışıl ışıllarsa ertesi gün havanın güzel olacağını işaret eder ya da sahilde yürürken kıyaya vurmuş ağaç parçaları… Öncesinde fırtınanın koptuğunun ve bunları taşıdığının izidir.

Her şeyin, birbiriyle bir anlamı ve ilişkisi vardır.

Doğadaki her canlı iz ve işaretlere göre yaşar. Buna uyumlu olarak yaşamını sürdürür. Bu sayede de ihtiyaçlarını giderirler. Böylece de mutlu ve başarılı olurlar.

Peki bizlerin bu hayatta amacı mutlu ve başarılı olmakken neden en hayati konularda iz ve işaretleri okuyamıyoruz?

En gündelik konularda bunu yapmakta ustayızdır aslında…

Havaya bakar, havanın kapanmasından bulutların halinden yağmurun geldiğini anlarız. Ona göre tedbir alırız ve dışarıda çamaşır varsa ıslanmasın diye toplarız. Dışarı çıkacaksak ona göre giyiniriz ya da gelen kokudan yemeğin dibinin tuttuğunu anlar, ocağımızı kapatırız.

Her işaret, insana tedbir alması için gelir. Ne güzel bir ikramdır aslında. İnsan bu ikramı fark edemediğinde hayatında sorunlar olmaya başlar.

Her şeyin bir anda olduğunu zannedebiliyoruz. Oysaki her şeyin gerçekleşmesi zaman içerisinde olur. Bir tohum toprağa ekildikten sonra hemen filiz vermez. Bir meyve hemen oluşmaz. Ağacın meyve vermesi için zamana ihtiyaç vardır. Bu hayatta hiçbir şey bir anda olmaz.

 

“Hayatta her şey olmadan önce işaretini verir, olduktan sonra da izini bırakır”...

Mesajları okuyamadığımızda bir ömür başımıza gelen olayları anlamlandırmakta zorlanırız. Bir kısır döngü içinde oyalanır dururuz. Aynı tip insanlar, aynı tip sorunlar ve öykülerle karşılaşırız. Sadece öykülerdeki isimler, mekanlar ve zaman değişir…

Zaman zaman, “Hayatın benimle alıp veremediği nedir? Hep beni buluyor bunlar.” diye düşünürüz.

Hayat ise sadece biz işaretleri okuyabilme marifeti kazanana kadar sorduğu soruları tekrar eder.

Peki neden bunu yapar?

Farkına vararak, o sorunu çözüp güçlenelim diye..

İnsanın hayatında tüm yaşamını etkileyecek kararlar vardır. İnsan için yağmurda ıslanmaktan ya da dibi tutan yemekten daha maliyetlidir..

•   İnsan evlilik yapacağında,
•   Çocuk yetiştirirken,
•   Yeni bir iş kurarken veya ortaklık yapacakken,
•   Yeni bir şehre taşınıp tüm hayatını yeniden kurarken yapacağımız yanlış seçimler bize uzun vadede çok kaybettirir...

“Şimdiki aklım olsa şöyle yapardım.” dememiz de o yüzdendir. Pişman olur ve o hatayı yaptığımız zamana geri dönmek isteriz. Ama bu hayatta geri alamayacağımız en önemli şey Zamandır.

Bizler bir sonraki olayın işareti olacak olan izleri göremediğimizde…

Gelen olayın işaretini okuyamadığımızda…

Pusulasız kalmış, fırtınada yolunu kaybeden gemi gibi oluruz...

O yüzden iz ve işaretleri okuyabilmek, bizi hayatımızda hedeflerimize taşıyan, yol gösteren en önemli pusulamızdır...