İLMEK İLMEK TÜRKİSTAN

 

 

Her insanın bu hayatta iyi yapabildiği şeyler vardır.

Kimi insan tebessümlüdür, bakışları sıcacıktır. Bir gülümsemesiyle karşısındakinin içini ısıtır. Onu gördüğümüzde kendimizi iyi hissederiz. Bir ortama girdiği zaman neşe saçar etrafına, ortamı ısıtır.

Kimi insanın anlatımı iyidir. Öyle samimi, öyle etkileyici anlatır ki, anlattıkları dinleyenlerin içine işler.

Kimisi ise mutfakta iyidir. Lezzetli yemekler, çeşit çeşit pasta, börekler yapar. “Senin demlediğin çay bir başka oluyor. Görüntüsü, tadı, kokusu bir başka. İçtikçe içesi geliyor insanın’’ deriz..

Aynı malzemelerle, aynı tarifle, aynı şeyleri ÜRETMEYE çalışırız ama aynı sonucu elde edemeyiz.

Sadece yemekte değil, hayatımızın birçok noktasında da karşılaşırız bu durumlarla.

Mesela bir çiçek yetiştirirken de benzer şeyler yaşarız. Aynı koşulları sağlarız. Sulamamız, aldığı ışık, bulunduğu yer aynıdır. Ama ortaya çıkan sonuç aynı değildir.

Peki, o zaman işin sırrı nedir?

İyi yaptığımız şey ne ise, o bizim marifetimizdir.

Her insanın hayatında iyi yaptığı şeyler ve bu doğrultuda marifetli olduğu alanlar vardır.

O insanlara nasıl yaptığı sorulduğunda kendisi de nasıl yaptığının farkında değildir.

“Nasıl yaptın, hangi malzemeleri kullandın, ne kadar pişirdin?” diye sorduğumuzda verdiği cevap sadedir.

“Göz kararı, bilmiyorum ki. Her zamanki gibi işte.’’ der.  Tariflerine de yansır bu durum. “Bir tutam tuz, kulak memesi kıvamına gelinceye kadar, alabildiğine un...”

Artık o kadar ustalaşmıştır ki farkında olmadan göz kararıyla yapar. Bunu yaparken de farkında olmadan tam istenilen oranları tutturur. Sonrasında da kendinden bir şeyler ekler ve kendi tarifi oluşur. Tıpkı usta bir aşçının yaptığı gibi..

Bir insanın kendine katacağı en önemli şeylerden birisi marifet kazanmasıdır. Herkes imkanlarıyla farklı farklı şeylere sahip olabilir. Kimisi eşyaya, kimisi kıyafete, kimisi de arabaya..

Oysa marifet; nerede olursa olsun, hangi zorluluğu yaşarsa yaşasın insana imkan olur. İnsanın sahip olduğu imkanlarla elde edebileceği bir şey değildir.

Peki insan nasıl marifet kazanır?

Hayatın içinde açlığı varsa ve yaptığı işi en iyi şekilde yapmaya çalışıyorsa marifetlenir.

O yaptığı şey için zaman harcayarak, emek sarf ederek, bilinç vererek.. Kimi zaman uykusuz kalarak, kimi zaman da pes etmeden devam ederek. Sonuçlarıyla ilgilenmeden ÜRETİM kısmından keyif alarak sebeplerde mutlu olur.

İnsanlar sonuçlarla ilgilenmeye başladığında hırslanmaya da başlar.

Oysa marifet, sebeplerde gizlidir.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; “Marifet sebep oluşturabilme potansiyelidir. “

Bunun için ise sabır gerekir. Sebeplerine odaklanan insan acele etmez. Önüne çıkan engellerde de pes etmez, çözümler üretir. Ulaştığı yerden değil, yoldan keyif alır.

İnsan emek verdiği, zaman harcadığı, uykusuz kaldığı bir şeyi zamanla sevmeye de başlar. Onu değerli yapan, kendinden bir şeyler katmış olmasıdır. Başlangıçta sevmediği, zor gelen bir şeyi sever hale gelmesi de bu yüzdendir. Zorlukların üstesinden geldikçe o konuda marifetlenir.

Marifetlendikçe o işi iyi yapar hale gelir. Böylece nerede olursa olsun o konuda aranılan kişi olur. O yaptığı işin ehli, ustası olmuştur artık. O işi yapmada o kadar ustalaşır ki bu durum her haline yansır. Daha sakin, tebessümlü ve sabırlı bir hali vardır.

 

 

İnsanın bu hayatta bir amacı vardır ve o yolda Ürettikçe mutlu olur. İşte o zaman o işin zorluklarını da görmez hale gelir. Bir süre sonra zorlukla beraber kolaylıklarda gelir.  O kıvama geldiğinde de o işin ustası olur. Nerede olursa olsun tercih edilen olmaya başlar.

İşte bu yüzden insan, elinden gelenin en iyisini yapmaya çalıştıkça, sebeplerinden keyif aldıkça altın gibi değerli olur.  

Nerede olursa olsun değeri ölçüsünde kıymeti olur. Hem kendine hem çevresindekilere fayda verir, ihtiyaç giderir ve yaptığı işten keyif alır. Bu keyfi de hayatının her alanına yansır.

Zorluklara rağmen pes etmeyen insanların başarıları da, arkasından gelenlerin yolunu aydınlatan ışık olur.

Mutlu ve başarılı olmanın anahtarlarından biri de budur.