SAKIN!

 

OLMASA DA OLUR

Akşam geç yattığı için sabah alarmı bile duymamış uyuyakalmıştı Elif. Uyandığında algılayamamış, şaşkın bir halde etrafına bakınmıştı. Birden saate bakmak aklına geldi. Uyuyakaldığını fark edince yatağından fırladı. Bugün güya erken gitmek için akşamdan plan yapmıştı. Ne zaman erken gitmek istese tam tersi daha çok geç kalıyordu. Apar topar hazırlanıp evden çıkmayı başarabilmişti. Hızlı adımlarla işe doğru yola koyulmuşken, mesaj atmak için çantasına elini attığında telefonunu evde bıraktığını fark etti. Eve geri dönüp almayı da gözü kesmemişti. Çünkü daha çok geç kalmak da istemiyordu. Bugün de evde kalsın ne olacaktı ki…

Artık eskisi gibi bütün işlerini telefona kaydetmiyordu. Alışveriş yapacağı zaman küçük renkli kağıtlar bu ihtiyacını gideriyordu. İşle ilgili görüşmeler veya yapılacak işler için bir arkadaşının hediye ettiği bir ajanda vardı. Sürekli onu bekletmesinden olsa gerek ona bir ajanda hediye etmiş, artık randevularını buraya yazarsın diye de eklemişti. Şimdi telefon yanında  olsa ya müzik dinleyecek ya da sosyal medyada zaman geçirecekti. “Olmasa da olur.” diyerek başını gökyüzüne doğru çevirip derin bir nefes aldı. Bembeyaz bulutlar vardı ve hava pırıl pırıldı. Hava durumuna bile telefondan bakıyor olmak ne garip diye düşündü.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki: “İnsan vazgeçebildiği kadarıyla gerçek anlamda özgür olur.”

Kahve içmeden güne başlayamam!

Çay içmeden kendime gelemem!

Basit gibi görünen ama aslında özgürlüğümüzü kısıtlayan ne çok şey var hayatımızda. Yokluğunda panikleten, bağımlı hale getiren.

Hayatımı kolaylaştırıyor, keyif katıyor ancak olmasa da olur diyebiliyor muyuz?

Elinden tablet alındığında yaygarayı koparan bir çocuk ne kadar özgür olabilir?

Bir gün telefonu evde kaldığında ne yapacağını şaşıran insan kendi potansiyelini de bir kenara bırakmış demektir. Onsuz yapamadığımız her şey bizi kendisine bağımlı hale getirir. “Olmasa da olur.” diyemediğimiz her şey…

Eşi, çocuğu insanın hayatına anlam katar ancak onlar yanında olmadığında da hayatına devam etmelidir insan. Bu onlardan vazgeçmesi gerektiği anlamına gelmez. Çocuğu okul için başka bir şehre gidebilir. Eşi iş için belli bir süre aileden uzak kalabilir. Çocuklarım ve eşim olmadan yaşayamam dediğinde onlara bağımlı hale gelir kişi. Çünkü insan vazgeçebilir olduğu ölçüde özgürleşir.

Bugün kahve bitmişse çay içebilirim.

Olmasa da olur denilen anlar aslında bize rahat nefes aldırır…

Olsa güzel olabilir aşırı olmadığı müddetçe..

Ama olmasa da hayat devam edebilir diyebilmek...

İşte gerçek özgürlük!

  ===

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 ===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

Yahya Hamurcu