HAYALLER VE HAYATLAR

 

MEVSİMLER VE DÖNÜŞÜM

Adına şiirler yazılan, altın yaprakları ve yağmurlarıyla insanın içini sıcacık yapan bir mevsimdir sonbahar. Etrafımızdaki renkler yeşilden kahverengiye ve sarıya dönerken sıradan bir olay gibi izleriz uzaktan. Oysa detayda ne büyük mucizeler barındırır içinde. Her bir yaprak ölür ve bir sonraki sene başka yapraklar doğar. Tüm bahar ve yaz boyunca, yeşilin her tonunu gözlerimize sunan ağaçlar toplu bir dönüşüme girerler. Aldıkları emir doğrultusunda hareket edercesine hep birlikte yapraklarının rengini değiştirmeye ve dökmeye başlarlar. Bazıları dökmez, hep yeşil kalmaya kararlıdır. Büyük bir çoğunluk ise bize bu görsel şöleni yaşatmaya ve bir şeyler anlatmaya kararlıdır.

Toprak ve sunulan meyveler ve sebzeler de değişir. Bal kabağı, mandalina ve kestane yapraklara uyumlu renkleriyle sahnede yerini alır. Sonbaharın simgesi olarak yaz sebzelerinin tahtına kurulurlar. Üzerinde dumanı tüten bir fincan çay ve elmalı turta da sonbahar karelerinin ilk akla gelenlerindendir. Parmak arası terlik ve keten elbiseler yerini spor ayakkabılara ve ceketlere bırakır.

Tatil biter, yeni bir yılın başlangıcı gibi iş ve okul telaşı başlar. Havadaki ısı gün geçtikçe azalır. Birden soğumaz havalar. Kışa geçerken aniden üşümeyelim diye yumuşak bir geçiş sağlar sonbahar. Yapraklarından yaptığı yastık ve romantik yağmurları ile güneşli günleri güzelce unutturur. Ufak bir uyum sorunu yaşasak da çok önemli değildir. Birden kış gelmesinden daha iyi olduğunu biliriz. Hem bu kadar sevimliliğe hem de görsel şölene duyarsız kalamadığımızdan bir ayrı severiz sonbaharı. Mevsimler bile albenileri ile gelir. Bir dönüşüm yaşatacağı zaman yanında mutlu edecek birçok sürprizle... Ne yapacağını bilemeyeceğin yerde içinin ısındığını hissedersin. Aynı şekilde kıştan yaza geçerken de öyledir. Kışın temposuna yiyeceklerine, ısısına alışmışken hava yavaş yavaş ısınır. Yerini ilkbaharın ılıklığına bırakır. Kimileri bunu severken kimileri telaşa kapılır. Sıcak hava ve terlemeler ile başa çıkmak gerekecektir. Sonra yaz meyveleri gelmeye başlar art arda. Hafif yaz kıyafetleri. Deniz kenarında yürüyüşler ve bol güneş ışığı. Ne kadar zor olsa da tüm sevimliliği ile gelir yaz. Bize sunduklarına kayıtsız kalamaz ve sevmeye başlarız onu da. Yazık ki her mevsim gibi o da geçicidir. Birinden diğerine dönüşür ve gider. Her dönüşümü de yavaş ve keyiflidir.

Mevsimlere baktığımızda ne çok şey anlatır bize. Birinden diğerine geçerken dönüşümünü sırayla devam ettiriyor olması...  İnsan ise olmak istediği şeye dönüşmek için ne kadar da acele eder. Mevsimlerin geçişini göremez ve deneyim çıkartamaz olur. Her sonucu acele istiyor olmasından olsa gerek, dönüşümün doğasına, hızına saygı duyamaz hale gelir. Birden yaptığı işte başarılı olmak ister. Birden ilişkisi, bozulan ticareti ve hayatı toparlansın ister. Oysaki insan da hayatın bir parçasıdır. Mevsimlerde olduğu gibi her dönüşümün de bir süreci ve kendine has bir tarzı vardır. İnsan hızlı dönüşmek uğruna kaldıramayacağı bir yükün altına girdiği zaman çabuk yıpranır ve yarı yolda vazgeçer. Bunun olmaması için dönüşmek istediğimiz hedef doğrultusunda küçük adımlarla ilerlemek gerekir.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki: Hayatta hiçbir şey birdenbire olmaz.

Her şeyin bir zamanı ve yöntemi vardır. Bizler bu yöntemler doğrultusunda ilerlediğimizde tıpkı mevsimler gibi yumuşak geçişler yaparız. Dönüşüm yolculuğumuz da o zaman sürdürülebilir olur. Bu durum, başarıya giden yoldaki önemli etkenlerden bir tanesidir. Küçük gibi görünen ama çok büyük etkisi olan bir adımdır bizim için.

Dönüşümümüzü tamamlayabilmek için doğru sebepler oluşturabilmek dileğiyle…

 ===   

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 ===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

 

Yahya Hamurcu