SAKIN!

 

Mutluluğun Formülünü Bulmuşlar

Telefonda o ismi görünce önce bir irkildi “Zeynep” yazıyordu.  “Ne yapsam acaba hiç mi açmasam? İşim vardı, açamadım derim, ne olacak ki? Yok, öyle de olmaz, kendimi kötü hissederim. Açayım, en fazla ne olacak ki? Hem niye arıyor acaba? Hangi dağda kurt öldü? Hayır Seda, böyle düşünme, aç gitsin işte.”  Kendi kendine söylenip açtı:

- Alo,

- Nasılsın Seda, öyle bir aklıma geldin arayayım dedim.

- İyi yapmışsın bayağıdır konuşmadık.

Zeynep’in iç sesi konuşmaya devam ediyordu: “Kızın günahını aldım, bak öylesine aramış işte. Ama yine de şaşırtıcı. Ah bu iç sesim hiç durmuyor. Odaklan Zeynep, ne demişti en son?”

- Ne diyeceğim bak, senin oralara geleyim de buluşalım ne dersin?

- Ne güzel olur, gel beklerim tabi.

“Daha önceki gelişlerinde gelip başkalarıyla görüşmüştü.  Ona haber bile vermemişti.  Böyle olması bir bana mı garip geliyor? Hem kendi diyor, hem de yine kendi vazgeçiyor.” O yüzden Zeynep’ten biraz soğumuştu. “Belki bu sefer öyle yapmaz ön yargılı olmayayım” diyordu. Ama iç sesi durmuyordu. Derken arkadaşı devam etti:

       - Bildiğim güzel bir yer var, birlikte yemek yeriz. Bence sen de bilirsin orayı, ne dersin gidelim mi, hatta yarın diyelim mi?

         -Yarın olmasa daha iyi olur benim biraz işlerim var. Öbür gün olabilir daha rahat oluruz. Öncesinde yine haberleşiriz o zaman.

Hadi bakalım dedi Seda.  Bir yandan şaşkındı ama bir yandan da içi rahatlamıştı. Neticede ön yargılı olmanın bir sebebi yoktu.

Gün içinde işlerini hallederken arkadaşıyla geçmişte yaşadıklarını düşünmeden edemedi. Hangi tepki daha doğru olurdu acaba? Çok keskin olmamanın daha iyi olduğunu biliyordu. Önceden çok yakın dostlardı sonra birbirlerinden uzaklaşmışlardı. Demek ki “Böyle olması gerekiyormuş.” diye düşündü.

Seda sonraki gün buluşma yeri ve saatini konuşmak için Zeynep’ i aradı.

- Alo. Yarın buluşuyoruz değil mi?

- Ya ben de seni arayacaktım. Bu hafta gelmesem olur mu? Önümüzdeki hafta oralarda işim var. Ertelersek daha iyi olacak gibi ne dersin?

- Olur, tabi haberleşiriz…”

Devamında Zeynep,  hayatıyla ilgili bir şeyler anlatmaya başladı. Seda bir taraftan dinliyor bir taraftan da iç sesi durmuyordu. “Niye hiç şaşırmadım acaba! Aramasam ne zaman haber verecekti bana kim bilir? Haber verecek miydi? Verirdi ama kim bilir ne zaman? Neden sürekli bunu yapıyor ve neden bana yapıyor? Herkese aynı şeyi yapıyor mu acaba?”

Seda düşününce farkına vardı. Ne sinirli, ne de öfkeliydi. Başına gelen durum sanki olacakmış gibi hazırlıklıydı. Arkadaşına olan beklentisini, farkına bile varmadan düşürmüştü. Arkadaşıyla ilgili önceki işaretleri doğru okumuştu. Kendinde bıraktığı izlerin farkına varmıştı. Önceden olsa etkilenir, üzülür, kırılırdı. Hatta günlerce bu olayı düşünürdü. Kendi kendine gülerek, galiba “Mutluluğun formülünü buldum.” dedi.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki: “Dış dünya beklentisi düşük olan kişi  mutlu olur.”

İnsanın kendi dışında kalan her şey, dış dünyasıdır.

Peki, mutluluk nerededir?

Olsa da, olur olmasa da olur. Gelse de olur, gelmese de olur. Sevse de olur, sevmese de olur. “Kimse beni mutlu etmek için dünyaya gelmedi.”

Mutluluk insanın kendi içindedir. O yüzden her insanın “iyi bir kendine” ihtiyacı vardır. Sahip olduklarının ve olmak istediklerinin çok ötesinde bir durumdur bu. Böyle düşünen bir insan dingindir. Olaylardan, durumlardan, kişilerden öyle kolay kolay etkilenmez. Ne çabuk kırılır, üzülür, ne de çabuk öfkelenir. Kendi kendini mutlu edebilme yetisine sahiptir.

Bir daha tekrarı olmayacak hayat sahnemi neden kötü düşüncelerle doldurayım ki?

·         Neden üzüleyim, kırılayım, incineyim, söyleneyim, öfkeleneyim ki?

·         Günü çok güzel giden biri olabilecekken neden birden karanlığa gömüleyim ki?

·         Sevincimi, mutluluğumu, hayat enerjimi neden kapının ardında bırakayım ki?

·         Kontrolümde olmayan şeylere neden takılıp kalayım ki?

O zaman,

-İyi bir kendi için çabalayan,

-Duygularını kontrol edebilen, güçlü, önüne bakan,

 -Olaylara takılmayan, özüne güvenen,

-Tebessümlü gerçekten mutlu olabilen olmak ümidiyle

-Peki, bu hayatta senin mutluluğunu etkileyen nedir?

Sen mi yoksa başkaları mı?

 ===   

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 ===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

 

Yahya Hamurcu