Kim Kimdir?

 

AYNADAKİ KİŞİ

Hepimiz bu hayatta mutlu olmak isteriz. Bunun içinde mutluluğu arar dururuz.

Kimimiz alışverişte, kimimiz bir yolculukta ararız. Bazılarımız yemek yemekte, bazılarımız ise dostla içilen bir kahvede.

Kimimiz kendi yapıp ettiklerimizle mutlu oluruz. Kimimiz de, etrafımızdaki insanların bizim için yapıp ettikleriyle… İnsanların söylediği güzel sözler, takdirleri, beğenileri mutluluk sebebimiz olur. Bunlarla günümüz güzelleşir, bunlarla motive oluruz.

Oysaki insan nasıl hissedeceğini sadece kendi yapıp ettikleriyle belirleyebilir. Çünkü bu hayatta insanı sadece ÜRETİMLERİ mutlu eder.

Doğadaki canlılara baktığımızda da bu böyle değil midir?  Bir av köpeğini düşünelim. Avını yakalayıp getirdiğinde kuyruğunu sallamasından anlarız mutluluğunu. Ya da bir anne kedi, yavrularını emzirdikçe mırıldamasıyla mutluluğunu belli eder. Veya bir fidan.. İlk tomurcuğunu verdikten sonra art arda tomurcuklanmasıyla anlatır coşkusunu.

Tüm varlıklar ÜRETTİKÇE mutlu olur bu hayatta.

Tüketimlerimiz üretimlerimizi geçtiğinde ise, mutluluğu dışarıda aramaya başlarız. Birilerinin takdirinde, söyleyeceği güzel sözlerde, övgülerinde ya da yapıp ettiklerinde… Böyle olunca da insan bir beklenti içinde olur.  Mutluluğu da, beklentilerinin karşılığında arar hale gelir.

Mesela,

•  Patronumuz tarafından takdir edildiğimizde,
• Eşimizden güzel sözler duyduğumuzda,
• Arkadaşlarımız bizim için güzel şeyler yaptığında ancak kendimizi iyi hisseder, mutlu oluruz.

 

“İnsanın dış dünyadan beklentisi arttıkça mutsuzluğu da artar.” der Deneyimsel Tasarım Öğretisi..

Çünkü dış dünya, yani bizim dışımızdaki şeyler kontrolümüzde değildir.

 Düşündüğümüzde,

• Yağmur yağacağı zaman ona engel olabiliyor muyuz?
• Ya da her sabah doğup, her akşam batan güneşe müdahale edebiliyor muyuz?
• Veya sabah sıkışan trafik kontrolümüzde mi?

Peki çevremizdeki insanların nasıl davranacağı tamamen bizim elimizde olabilir mi?

İnsanın bu hayatta kontrol edebildiği tek şey kendi yapıp ettikleridir. Yani üretimleri için oluşturduğu sebepleridir.

Bizler ancak ürettikçe, bu yolda doğru sebepler oluşturdukça mutlu olabiliriz..

Böylelikle de gerçek mutluluğun dışarıda değil, hemen yanı başımızda AYNADAKİ KİŞİDE olduğunu anlarız…