SAKIN!

 

SABIRLI VE UMUTLU BEKLEYİŞ

“Sabırlı ve umutlu bekleyiş sürüyor…” diyordu televizyondaki ses.

Defne o gün de yapmayı hedeflediği işlerini bitirememişti. Son zamanlarda işlerin içinden çıkamıyor, kafasını bir türlü toparlayamıyordu. O gün kendisini biraz da halsiz hissediyordu. Bu yüzden annesinin yemek davetini geri çeviremedi. Birden televizyondaki sese dikkat kesildi. Sabırla ve umutla diyordu spiker. Yaşadıkları onca zorluğa rağmen umut ederek bekliyorlardı. Tüm kaybettiklerine rağmen vazgeçmiyorlardı. Son günlerde ümidini kaybetmemesi gerektiğini kendine hatırlatmışken duydu bu sözleri Defne.

İnsan bazen yaşadıkları karşısında ne yapamayacağını bilemez. İşin içinden çıkamadığı, zorlandığı dönemleri olur. Bu durum bazen ailesinden, çevresinden kaynaklanır bazen de kendisinden. İşler her zaman istediği gibi gitmeyebilir. İyi olmasını beklerken daha da kötü hale gelebilir. Tüm bunlar olduğunda olayların aleyhine olduğunu düşünebilir. 

Oysaki hayat insanın lehinedir. İnsan geriye dönüp baktığında, yaşadıklarını gözden geçirdiğinde ancak farkına varabilir. Sahip oldukları ve olmadıkları kendisine göre dizayn edilmiştir. Fakat bir şeyi çok istediğinde görmek istemez. Hep aynı sonuçlarla karşılaşıp düzelmeyeceğini düşündüğü ilişkiler yaşar. Aslında yapması gereken sadece sebepleri değiştirmektir. Çünkü insan sebeplerden sorumludur, sonuçlardan değil.

Ya da bir an önce olmasını istedikleri hemen olmaz. Zamanlaması planladığı gibi olmayınca da umudunu diri tutmak zor gelir. İstedikleri ise onun ihtiyacı olduğu zamanda ihtiyacı olacak şekilde karşısına çıkar. Yaşadığı tecrübelere baktığında bunun örneklerini görebilir. O zaman “İyi ki” der, “İyi ki o zaman olmamış. Çok istemiştim ama olmaması benim için daha iyi olmuş”.

Ya da bazen geçmez dediği zamanlar nasıl da geçmiştir. Hem de sonrasında daha da güzellikler getirerek. Çünkü hayatta her zorlukla beraber bir kolaylık vardır. Tıpkı yeni doğan bir bebeğin ilk zamanları gibi. Nasıl ki o dönemde uykusuzluğun, yorgunluğun geçmeyeceği düşünülür. Halbuki her doğan bebek büyür. İnsan böyle dönemleri, umut ederek büyüyeceğini ve geçici olduğunu düşünerek geçirir. Gerçekten de uykusuz, yorgun geceler unutulur birden. Geriye dönüp baktığında tebessümle hatırlar insan ve daha fazla kıymetini bilmek ister. 

Peki, insan umudu olmadan hayatta ne kadar yol alabilir? Üstesinden gelmesi gereken olaylarda ne kadar güçlü kalabilir ki? Umudunu diri tutacak onca şey yaşaması hayatın ona geri bildirimidir. Geçmez sandığı zamanların kendi yararına geçtiğini görür. Zorlandığı yerlerin aslında daha güçlenmesini sağladığını fark eder. Evet, insanın, mutlu olması ve bir şeyler yapmasının dayanağı umududur.

Her doğan güneş yeni bir sabaha uyanmaktır. Yeniliklere, insana dününden daha iyi olabilme hakkına fırsattır. Her zaman geri dönüş hakkı vardır. Yeter ki umudunu yitirmesin, yeter ki kendine, başkalarına ve hayata umutla bakabilsin ve lezzet alabilsin.

   ===

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 ===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

Yahya Hamurcu