İLMEK İLMEK TÜRKİSTAN

 

 

 

Bahar, yeni başlangıçların habercisi gibidir hayatımızda. Kupkuru dallar yeşerir, tomurcuklar belirmeye başlar. Boz topraklar çimenlerle örtülür, her yeri rengarenk çiçekler kaplar.

 

Bahar doğanın uyanışının, tıpkı yeniden canlanışının simgesi gibidir. Kış uykusundaki hayvanlar uyanır, karların altında kalan tohumlar yeşermeye başlar. Çiçeklerle kaplanan doğada arılar ÜRETİME geçerler,  yeryüzünde hareketlilik başlar

 

Böylelikle başlayan hareketler bizlere de moral, neşe olur.

 

Aslında bahar tomurcuklar için çok önce hazırlığa başlamıştır. Kışın topladığı suyu, mineralleri biriktirir toprakta bahar dönemi için. Bizlere de harekete geçmenin nasıl olacağını gösterir aslında. Yeni kararlar alacağımız zaman bize de yol gösterir. Bizler de kendimize hedefler belirler, bu hedefler doğrultusunda kararlar alırız.

 

Hepimiz bu hayatta mutlu ve başarılı olmak isteriz. Bizler kendimize doğru yöntemler belirleyebildiğimiz de bu hayatta istediklerimize ulaşabiliriz. Bizleri iyiye vardıracak istekler, aynı zamanda bizleri ulaşırken o konuda marifetlendirir.

 

Mesela bir bebek bir yere ulaşabilmek için hemen koşmaya çalışmaz. Önce emekleyerek yol almaya çalışır, emekleme ile başlar. Sonra tutunarak kalkmayı ve ardından da yürümeyi öğrenir. Bu aynı yeşermeden tüm ağaçlar baharın ilk gelişinde önce tomurcuk vermesi gibi bir sıralamadır. Koşabilmek için, ulaşabileceğinden başlayarak yol alır. Emekleyerek başlayıp harekete geçince de bir süre sonra koşabilir hale gelir.

 

Ulaşmak istediklerimiz, onlar için verilen mücadelelerimiz bizi aynı zamanda güçlendirir. İstediğimiz şeyler için mücadele etmek kadar vazgeçmemiz gerekenlerde önemlidir. Her isteğin gerektirdiğinin zıddında ki isteklerden de vazgeçmemiz gerekir. O yüzden de her an bir seçim yaparız.

 

 

 

Deneyimsel Öğreti der ki; “Her seçim aynı zamanda bir vazgeçiştir.”

 

Yürürken bile koşmaktan vazgeçer insan…

Bir şeye yönelmek geri kalan seçeneklerden vazgeçmek demektir. İnsan ancak o zaman mücadelesine konsantre olabilir. O istek doğrultusunda ÜRETİMde olup, yaptığı şeyin hakkını verebilir. Seçimimizi yaparız ve diğer seçeneklerden vazgeçmiş oluruz.

 

Tıpkı;

·       Evlenmeye karar verdiğimizde bekar gibi yaşamaktan vazgeçiyor olmamız,

·       Sınava hazırlanırken, o tarihe kadar hafta sonları gezmeyi bırakmamız,

·       Kilo vermeyi seçtiğimizde zararlı şeylerden uzak durmamız,

·   Birikim yapmaya karar verdiğimizde ihtiyacımız olmayan şeyleri almaktan uzak durmamız gibi…

 

Yani bir şeyi yapmayı seçerken zıddın da neleri yapmayacağımıza da karar veririz. Bu şekilde doğru seçimleri yapmakta da zorlanmayız ve konsantrasyonumuzu kaybetmeyiz. Zihnimiz rahatlar, dikkatimiz dağılmaz ve neyi neden yaptığımızı da anlamış oluruz. Anlık olarak keyif aldığımız seçimlerimizin bize hangi konuda engel olabileceğini öngörebiliriz.

 

İnsanın hayatında istediği şey doğrultusunda ne kadar çok vazgeçişi varsa, hedefine o kadar net, güçlü ve emin adımlarla ilerler.

 

Vazgeçişleri olduktan sonra hemen emekleyen ve düşmekten keyif alan bebek gibi yaptığı şeylerin sebebinden keyif alabilenler eyleminde sürekliliği ve başarıyı yakalarlar.

İnsan bir seçim yaptığında, karar verdiğinde sadece o şeyi seçtiğini zanneder. Oysa bir karar verdiğimizde tek bir adımla başlar ve büyük bir yolculuk başlar bizim için.

 

O ilk adım işte bizim kilometre taşımızı oluşturur, varacağımız yeri...

Her seçim ve her adım yol almamızı sağlar..

Bizi kilometrelerce uzağa vardırır…