İLMEK İLMEK TÜRKİSTAN

 

Kuddüs ilk kez, Firavunlar döneminde orta krallık yazıtlarında Rusalim adı ile geçer. Yahudiler bu şehre Yeruşelayim, Hristiyanlar Jarusselam, Müslümanlar ise Darus-selam derler. Kısacası her 3 dinde de adı DOSTLUK ŞEHRİDİR. Deneyimsel öğreti gerçek dostluk çok kıymetlidir der.

Peki, Dost kime denir?

Fayda veren kişiye, Üretime yöneltene, dünden iyiye ulaştırana dost denir. İnsanın hayatta çok fazla arkadaşı olabilir, fakat dostu çok olmaz. Birçok arkadaşımızla eğlenebilir, yemek yiyebilir, alışverişe çıkabiliriz. Tiyatroya gidebilir, günlük sohbetimizi yapabiliriz ama söylemekten çekindiğimiz sırlarımızı yalnız dostumuza açarız. Dost, kendi çıkarını, bizim çıkarımız için bir süreliğine erteleyendir. Dost, emin olduğumuz kişidir. Verdiği sözü tutan, sadece iyi günde değil, bizzat kötü günde de yanımızda olandır. Başımıza bir iyilik geldiğinde samimiyetle sevinebilen kişidir. Bizimle beraber tebessüm edendir. Başarımıza alkış tutabilen, kıskanmayandır. Hatalarımızı da incitmeden, gerçekliğiyle söyleyendir. Dost, insanı, dününden daha iyiye taşıyabilen onu gerçeğe yaklaştırabilendir. Öyle her dakika beraber olmak, birbirine sahte övgüler savurmak, saatlerce onunla telefonda konuşan değildir. Dostluk günlerce görüşmesek bile onun o hafta neler yapabileceğini tahmin edebilmektir. Araya çok zaman girse de bir araya geldiğimizde kaldığımız yerden devam edebildiğimiz kişidir. Dost aramızda gerçek bağ kurabildiklerimizdir. Bir şey söylemeden neye ihtiyacımız olduğunu anlayan, neyden hoşlanmadığımızı, sevdiğimiz mekânı, aktiviteyi, yemeği bilendir. Bir espri olduğunda göz göze gelip dakikalarca gülebildiğimiz, bazen hiç konuşmadan bakışarak anlaştığımız, bazen de problemimizi anlatarak beraber çözüm aradığımız kişidir. İhtiyacımızı biz fark etmediğimizde dahi fark edendir.

 

·        Dost, en sevdiklerimizi, evimizi emanet edebildiğimiz, elinden ve dilinden EMİN olduğumuz kişidir.

·        Aynı yöne bakabildiğim, aynı amaç doğrultusunda ÜRETİM ve TÜKETİM yapabildiğimdir.

·        Ortak dertlerimizin, sevinçlerimizin olduğu kişidir.

·        Kıyasa girmediğim, malına göz dikmediğim, arkasından dedikodu etmediğimiz kişidir.

·        Kendimiz için istediğimizi, onun için de isteyebildiğimizdir. Herkes çıkıp gittiğinde, çıkıp gelebilendir.

 

 

Dost uzaktayken yakınlaşabildiğimizdir. Peki dostluğun zıttı var mıdır?

Hayata baktığımızda her şeyin zıddıyla var olduğunu görürüz. İyi varsa kötü var, sıcak varsa soğuk var, güzel varsa çirkin var, doğru varsa yanlış var. Dost varsa zıttında düşman da vardır.

Peki, düşman nedir?

Düşman zarar verendir, bizi dünümüzden kötüye götürendir. Kendi çıkarlarını bizimkine üstün tutan, insanı gerçekten uzaklaştıran, sahteye yaklaştırandır. Andaki çıkarına göre hareket eden, toplamda kaybetmemize sebep olan, başarımıza üzülen, her konuda üste çıkmaya çalışandır. Bizden daha iyi olduğunu ispat etme kaygısı taşıyandır. Söz veren ve sözünü tutmayan, iyi günümüzde yanımızdaymış gibi yapıp, kötü günde bizden hemen uzaklaşandır. Elinden, dilinden emin olamadığımız, acıma sevinen, sevincime üzülen, malıma göz dikendir. Bizi kıskanan, arkamızdan dedikodu yapandır. Düşman bizim ihtiyacımızla değil, kendi isteğiyle ilgilenir. Düşman farklı yöne baktığımız kişidir. Dününden geriye düşmemizi sağlayan, ağladığımızda gülen, güldüğümüzde ağlayandır. Düşman emin olamadığımız kişidir. Emanetimi veremediğim, zamanımızı boşa harcamamıza sebep olandır.

Düşman; Bizi oyalayandır.

Hayır hayır! Düşman kimdir bilir miyiz?

Asıl düşmanın en kötüsü, dost gibi görünen ve kendini gizleyendir. Uzaklarda aradığımız ama çok yakında bulunan kişidir. Bizdenmiş gibi yapıp arkamızdan tuzak kurandır. Aynı yöne baktığımızı söyleyip asıl yönünü örtendir. Dışarıdan herkesin dostumuz sandığı gerçekte kuyuya atandır.

Hayır hayır! GERÇEK DÜŞMAN kimdir bilir miyiz?

Gerçek düşman dışarıda değil, içimizde olandır. Hiç kimse bize zarar veremez bizden başka. Hiç kimse bize zulmedemez bizden başka. Hiç kimse bizi yıkamaz bizden başka… Biz iyiysek zarar verseler de temas etmez. Biz yanlıştaysak iyilik etseler de bize temas etmez.

Deneyimsel tasarım öğretisi der ki;

İnsanoğlunun dostu ya da düşmanı aynadaki kişidir.

 

 

 

İnsanların olduğu gibi ülkelerin ve şehirlerin de dostu ve düşmanı vardır.

Kuddüs Dostluk şehriydi, dost gibi görünen düşmanları tarafından yıllarca zulme uğradı ve bu zulüm hiç bitmedi… Zulme karşı içimizdeki düşmanlar sessiz kalırken, dışımızdakiler azgınlıklarını iyice arttırdı. Oysa onlar sadece tarafını seçti. Nice sayıca az olan dostlar, sayıca fazla olan düşmanlara üstün geldi.

Bilir misin ki büyük bir GERÇEĞİN vakti geldi…

Çünkü her şey, vaktine esirdir…